ประวัติโรงพยาบาลสระใคร
โรงพยาบาลสระใครเริ่มเปิดดำเนินการตามกฎหมายในฐานะศูนย์สุขภาพชุมชนสระใคร (อาคารผู้ป่วยนอก) เมื่อปี 2547 ด้วยบุคลากรข้าราชการ 8 คน ลูกจ้าง 6 คน มีข้าราชการย้ายมาเพิ่มและบรรจุใหม่ทุกปี สามารถขยายประเภทบริการสุขภาพแก่ประชาชนชาวอำเภอสระใครมากขึ้น ข้าราชการที่ย้ายมาปฏิบัติงานจะย้ายเลขที่ตำแหน่งมาด้วย จนยกฐานะเป็นโรงพยาบาลชุมชนขนาด 10 เตียง เมื่อปี 2547 แต่ยังขาดกรอบอัตรากำลังในบางตำแหน่ง จึงต้องเปิดรับสมัครพนักงานราชการและลูกจ้างชั่วคราวเงินบำรุงโรงพยาบาล ปัจจุบันมีจำนวนบุคลากรทั้งสิ้น 80 คน
ประวัติอำเภอสระใคร
อำเภอสระใครได้แยกจากอำเภอเมืองหนองคาย เมื่อวันที่ 30 เมษายน 2537 ยกฐานะเป็นอำเภอสระใครเมื่อปี 2550 ประกอบด้วย 3 ตำบล ได้แก่ สระใคร คอกช้างและบ้านฝาง รวมทั้งสิ้น 41 หมู่บ้าน ศูนย์ราชการระดับอำเภอตั้งอยู่ที่บ้านสระใคร ตำบลสระใคร การปกครองส่วนท้องถิ่น ประกอบด้วย องค์การบริหารส่วนตำบล (อบต.) 3 แห่ง ทุกหมู่บ้านมีไฟฟ้าใช้ ส่วนใหญ่ดื่มน้ำฝน ใช้น้ำจากประปาหมู่บ้าน หรือน้ำบาดาลในพื้นที่ที่ขาดแคลนแหล่งน้ำดิบสำหรับทำน้ำประปา
คำขวัญอำเภอสระใคร
สระใครเมืองน่าอยู่ ประตูสู่หนองคาย นบไหว้พระศรีอารย์ ข้าวสารหอมมะลิชั้นดีมีหลวงพ่อใหญ่คู่เมือง ลือเลื่องในคุณธรรม
ลักษณะภูมิประเทศ
ทิศเหนือ ติดกับ ตำบลพระธาตุบังพวน ตำบลหนองสองห้อง อำเภอเมือง
ทิศตะวันออก ติดกับ ตำบลบ้านธาตุ อำเภอเพ็ญอุดรธานี
ทิศใต้ ติดกับ ตำบลนาพู่ อำเภอเพ็ญ จังหวัดอุดรธานี
ทิศตะวันตก ติดกับ ตำบลบ้านเทื่อม อำเภอบ้านผือ จังหวัดอุดรธานี
สภาพพื้นดินเป็นที่ราบลุ่ม ส่วนใหญ่ใช้เป็นที่ทำกิน คือ ทุ่งนา ที่ดอนใช้ตั้งบ้านเรือนอยู่รวมกันเป็นกลุ่ม ๆ มีที่ดินสาธารณะเป็นโคกเป็นดงบ้าง ส่วนริมถนนที่รกร้างมักมีหญ้าขึ้นสูง
ลักษณะภูมิอากาศ
อำเภอสระใครมี 3 ฤดู ฝนตกตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงตุลาคม ที่ลุ่มน้ำท่วมซ้ำซาก ได้แก่
- บ้านสมสะอาด บ้านดงมุข ตำบลคอกช้าง
- บ้านฝางน้อย บ้านฝางใหญ่ บ้านเดื่อ บ้านทุ่งสวรรค์ บ้านขี้เหล็ก บ้านตอแก ตำบลบ้านฝาง
แหล่งน้ำธรรมชาติ
มีลำน้ำสวยไหลผ่านจากจังหวัดอุดรธานีผ่านพื้นที่อำเภอสระใคร และมีการชลประทานกั้นห้วยดงหลี่เป็นฝายดงหลี่ บ้านดงหลี่ ตำบลคอกช้าง สำหรับใช้น้ำทำการเกษตร พื้นที่นาบางส่วนแบ่งขุดเป็นสระน้ำเลี้ยงปลาและใช้น้ำในกิจกรรมต่าง ๆ
ที่ตั้งของโรงพยาบาล
| 
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น